Povodom obilježavanja 110 godina od rođenja Josipa Bepa Benkovića i 50 godina od osnivanja galerije koja nosi njegovo ime, 19. maja u 20 sati biće otvorena izložba ‘Josip Bepo Benković – slikar i antifašist’
”Benković je jedna energična i svestrana ličnost koja sigurno ne zaslužuje zaborav kojem smo kao društvo tako skloni. Vjerovao je u ideale revolucije i NOB-a i borio se onako kako je tada jedino i mogao, dok je svijet umjetnosti čuvao za sebe, i ostavio nama, budućim generacijama u naslijeđe. Josip-Bepo Benković je bio veoma senzibilna umjetnička duša, što takođe nalazimo među redovima istoričara umjetnosti. Iza sebe je ostavio veliki opus radova, slijedeći istodobno pravila akademskog umjetničkog obrazovanja i svoje nastojanje da ostvari sopstveni „zvuk“ u djelima i da u pogledu likovnog stvaranja sustigne savremene tokove u umjetnosti svoga doba” – napisala je Jasnima Žitnik, istoričar umjetnosti, u katalogu izložbe.
Josip Bepo Benković rođen je u Zadru 1. novembra 1906 godine. Nižu gimnaziju je završio u Herceg Novom, a višu u Kotoru gdje je i maturirao 1927/1928. Potom ide u Beograd gdje uporedo završava prava i umjetničku školu u klasi profesora Ljuba Ivanovića. Govorio je italijanski, ruski, francuski i njemački jezik. Sa Andrejevićem Kunom, Mirkom Kujačićem, Borom Baruhom i drugima, formira umjetničku grupu „Život“. Pisao je za tada progresivne časopise „Stožer“ i „Naša Stvarnost“.
Bio je jedan od prvih organizatora naprednog radničkog pokreta u Herceg-Novom. Rat ga je zatekao u Beogradu, gdje je po zadatku KPJ radio u ilegali. Bio je sekretar partijske ćelije i član reonskog komiteta za grad Beograd. Od strane specijalne policije 1942 godine raspisana je potjernica za njim. Nakon devet mjeseci, decembra 1943, bio je ranjen i uhapšen, zatim prebačene u logor na Banjici gdje je, kao rodoljub i antifašista, strijeljan u noći između 18. i 19. februara 1943. godine.
Benković je bio umjetnik dinamičnog izraza. Njegovi radovi ostavljajući utisak brzine, spontanosti, ekspresivnosti.
Svojim testamentom Ana Benković, majka
Josipa Benkovića, svu svoju pokretnu i
nepokretnu imovinu ostavlja Opštinskom
udruženju Saveza boraca NOR-a u Herceg
Novom.
Na dan 15. decembra 1966. godine, poslije
zatvaranja Umjetničke škole u Herceg Novom,
umjetnici i dobronamjerni građani osnivaju
umjetničku galeriju pod okriljem Saveza
boraca.Galerija dobija naziv po Josipu Bepu
Benkoviću.Ova godina se uzima kao godina
osnivanja galerije koja je praktično počela
sa radom organizovanjem I Hercegnovskog
zimskog salona februara 1967. godine.
Po duhu i interesovanjima, inače brojni Benkovićevi crteži slični su njegovim slikama i pretežno su rađeni olovkom ili ugljenom, a u manjem broju crvenom kredom ili tušem.
”U portretima se ogleda zapažanje ne samo detalja fizionomije, već i duha, karaktera, kao i „hvatanje“ ekspresije lica u nekom trenutku. Neki crteži imaju gotovo karakter žanra” – zapisala je Žitnik.
Od 1966. godine, kada je osnovana galerija sa imenom Josipa Benkovića, priređene su tri veće izložbe u njegovu čast u matičnoj galeriji: izložba crteža-studija ovog umjetnika 1985. godine, izložba slika i crteža Josipa-Bepa Benkovića i Ivana Lučeva o tridesetom rođendanu galerije 1996 godine, izložba njegovih radova povodom 40-godišnjice galerije i 100-godišnjice rođenja umjetnika 2006. godine, kada je izdata dopisnica i prigodni poštanski žig. Danas se Bepovo ime može naći na tri spomen ploče u Beogradu: u ULUS-ovom paviljonu, u Glavnoj pošti i na mestu gde je nekada bila organizacija Botić.
